ماه سیاه

فراموشت کرده ام 

ای نور دسته دسته 

که بر هم می گذارم 

و تو را می سازم.

ماه سیاه !

که پیشانی داغت را برف شسته است 

اقیانوس عاشق !

که در پی قویی کوچک روانه رود می شوی !

از یادت برده ام 

هم چون چاقویی در قلب 

هم چون رعدی تمام شده 

در خاکستر شاخه هایم .

 

"محمد شمس لنگرودی"