امید ثمر

گر نخل وفا بر ندهد چشم تری هست  

تا ریشه در آب است امید ثمری هست

 هر چند رسد آیت یاس از در و دیوار 

بر بام و در دوست پریشان نظری هست

 چندین به پریشانی آن طره چه نازی 

در زلف تو از زلف تو آشفته تری هست 

منکر نشوی گر به غلط دم زنم از عشق 

این نشئه مرا گر نبود با دگری هست

 آن دل که پریشان شود از ناله ی بلبل

 در دامنش آمیز که با وی خبری هست

 هرگز قدری غم ز دلم دور نبوده است 

شادی است که او را سر و برگ سفری هست 

تا گفت خموشی به تو راز دل عرفی

 دانست که در ناحیه غماز تری هست