به کران تو فکر میکردم

داشتم روی عرشه ی کشتی  ,به کران تو فکر میکردم

چرخ سکان به سمت گرداب مهلک آخر الزمان پیچید

  از پس ابر های رازآلود , هر ستاره حباب آتش شد

شهرها چون غبار خوابیدند , آسمان توی آسمان پیچید  

از هر آتشفشان قصیده جهید , باغ ها میوه ی غزل دادند

توی گوش کر جهان وقتی , نام نامی شاعران پیچید

  پشت پیشانی ام ورم کرد و  خون برای ادامه کم آمد

در سرم بذر واژه رو کرد , در تنم بوی زعفران پیچید