زائر ظلمت

در شبان غم تنهایی خویش،

عابد چشم سخنگوی توام .

من در این تاریکی،

من در این تیره شب جانفرسا،

زائر ظلمت گیسوی توام .

شکن گیسوی تو،

موج دریای خیال .

کاش با زورق اندیشه شبی،

از شط گیسوی مواج تو، من

بوسه زن بر سر هر موج گذر می کردم .

کاش بر این شط مواج سیاه،

همه عمر سفر می کردم .

حمید مصدق

ماه سیاه

فراموشت کرده ام 

ای نور دسته دسته 

که بر هم می گذارم 

و تو را می سازم.

ماه سیاه !

که پیشانی داغت را برف شسته است 

اقیانوس عاشق !

که در پی قویی کوچک روانه رود می شوی !

از یادت برده ام 

هم چون چاقویی در قلب 

هم چون رعدی تمام شده 

در خاکستر شاخه هایم .

 

"محمد شمس لنگرودی"

گل زودرس

آن گل زودرس چو چشم گشود 

به لب رودخانه تنها بود 

گفت دهقان سالخورده که :

حیف که چنین یکه بر شکفتی زود 

لب گشادی کنون بدین هنگام 

که ز تو خاطری نیابد سود 

گل زیبای من ولی مشکن 

کور نشناسد از سفید کبود 

نشود کم ز من بدو گل گفت 

نه به بی موقع آمدم پی جود 

کم شود از کسی که خفت و به راه 

دیر جنبید و رخ به من ننمود 

آن که نشناخت قدر وقت درست 

زیرا این طاس لاجورد چه جست ؟

نیما یوشیج   

نیما یوشیج

خشک آمد کشتگاه من

در جوار کشت همسایه

گرچه می گویند: (( می گریند روی ساحل نزدیک

سوگواران در میان سوگواران))

قاصد روزان ابری،داروگ،کی می رسد باران؟

بر بساطی که بساطی نیست

در درون کومه ی تاریک من که ذره ای با آن نشاطی نیست

و جدار دنده های نی به دیوار اتاقم دارد از خشکیش می ترکد

- چون دل یاران که در هجران یاران-

قاصد روزان ابری، داروگ ، کی می رسد باران؟