مجنون تر از لیلی

دل داده‌ام بر باد، بر هر چه باداباد

مجنون‌تر از لیلی، شیرین‌تر از فرهاد

ای عشق از آتش، اصل و نسب داری

از تیره دودی، از دودمان باد

آب از تو طوفان شد، خاک از تو خاکستر

از بوی تو آتش، در جان باد افتاد

هر قصر بی شیرین، چون بیستون ویران

هر کوه بی‌فرهاد، کاهی به دست به باد

هفتاد پشت ما، از نسل غم بودند

ارث پدر ما را، اندوه مادر زاد

از خاک ما در باد، بوی تو می‌آید

تنها تو می‌مانی، ما می‌رویم از یاد

قیصر امین پور

پرسش

اگر عشق نبود

از غم خبری نبود اگر عشق نبود
دل بود ولی چه سود اگر عشق نبود

بی رنگ تر از نقطه ی موهومی بود
این دایره‌ ی کبود اگر عشق نبود

از آینه‌ها غبار خاموشی را
عکس چه کسی زدود اگر عشق نبود

در سینه‌ی هر سنگ دلی در تپش اســت
از این همه دل چه سود اگر عشق نبود؟

بی عشق دلم جز گرهی کور چه بود
دل چشم نمی گشود اگر عشق نبود

از دست تو در این همه سرگردانی
تکلیف دلم چه بود اگر عشق نبود؟

قیصر امین پور

همه ی طول سفر یک چمدان بستن بود.

گرچه چون موج مرا شوق زخود رستن بود  

موج موج دل من تشنه ی پیوستن بود 

 یک دم آرام ندیدم دل خود را همه عمر  

بس که هر لحظه به صد حادثه آبستن بود

  خواستم از تو به غیر از تو نخواهم اما

  خواستن ها همه موقوف توانستن بود 

 کاش از روز ازل هیچ نمی دانستم

  که هبوط ابدم در پی دانستن بود

     چشم تا باز کنم فرصت دیدار گذشت

  همه ی طول سفر یک چمدان بستن بود. 

 "قیصر امین پور"

قفس

.

خدا بال و پر و پروازشان داد 

ولی مردم درون خود خزیدند

خدا هفت آسمان باز را ساخت 

ولی مردم قفس را آفریدند

 

بزنم یا نزنم

 حرف ها دارم اما ... بزنم یا نزنم ؟

 با تو ام! با تو ! خدا را ! بزنم یا نزنم ؟ 

 

همه ی حرف دلم با تو همین است که دوست

 چه کنم ؟  حرف دلم را بزنم یا  نزنم ؟

   عهد کردم دگر از قول و غزل دم نزنم   

زیر قول دلم آیا بزنم یا نزنم ؟  

گفته بودم که به دریا نزنم دل ، اما 

کو دلی تا که به دریا بزنم یا نزنم ؟ 

 

 از ازل تا به ابد پرسش آدم این است: 

 دست بر میوه ی حوّا بزنم یا نزنم ؟

 به گناهی که تماشای گل روی تو بود

خار در چشم تمنّا بزنم یا نزنم ؟ 

    دست بر دست همه عمر در این تردیدم :

 بزنم یا نزنم ؟ ها ؟ بزنم یا نزنم ؟ 

. "قیصر امین پور"