پای گهواره‌ی شعر هام

این بار که آمدی

خودت را در چشم‌هایم بریز

شاید دیگر ندیدمت

قراری هم اگر بود

پای گهواره‌ی شعر هام

رضا کاظمی

غزل

کسی که دوستش دارم،

غزل است...!

اسمش که نه

چشم هاش...!

"رضا کاظمی"

نامه

نامه هایت را

بی نشانی به بـاد بده

می رساند؛

خــــــانه ام بر بـــــــاد است ..

 رضا کاظمی

تو ماه بودی

تو ماه بودی و

بوسیدنت  نمی دانی…

چه ساده

داشت مرا هم بلند قد می کرد...

"کاظم بهمنی"

باد برده باشد

آرام شده‌ام

مثل درختی در پاییز

وقتی تمام برگ‌هایش را

باد برده باشد...!

"رضا کاظمی"

سطر آخر

لطفا این شعر را

آهسته بخوانید

رویِ سطرِ آخرِ گریه‌هایش

خواب رفته است شاعر!

 
۞ رضا کاظمی ۞